De laatste tijd hoor ik dat wel erg vaak. “Je ziet ze alleen nog maar gras maaien in de rijke buurten”. En dat klopt. Door de recessie zijn de publieke middelen verminderd ook al gaan de belasting constant omhoog. Los van de vraag waar de middelen dan wel voor gebruikt worden zien we nu ook waar ze niet aan besteed worden. Men laat het gras vol groeien en bloeien en inderdaad zijn er wijken waar de publieke gazons keurig bijgehouden worden. Vanuit een esthetisch oogpunt zullen smaken verschillen over de al dan niet gemaaide gazons maar er is nog iets dat interessant blijkt.

Het gemaaide gazon

Gemaaid gazon Woensel Oude Gracht

Gemaaid gazon Woensel Oude Gracht

Dit gazon ligt rechts van het bruggetje en is keurig gemaaid. Het ligt tegen de dure bungalows van deze wijk. Wat blijkt nu. Uit een wetenschappelijk rapport lezen wij dat gazon dat steeds gemaaid wordt enorm veel schadelijk stoffen de lucht in pompt. De rottingsprocessen die in de grond tussen de wortels plaats vinden produceren allerlei gassen die gewoon kunnen ontsnappen. Zo dragen  deze gazons bij aan de verslechterde luchtkwaliteit in die wijken terwijl ze zo gewaardeerd worden wegens de luxe uitstraling (puur perceptie).

Ongemaaid

Aan de andere kant van het bruggetje is het gras aan dezelfde gracht ongemaaid.

Dezelfde plek, 20 meter verder

Dezelfde plek, 20 meter verder

Het gras staat hoog en staat in bloei. Dit volwassen gras vangt een belangrijk deel van de gassen op in de lange bladeren en zuivert zo de lucht van oa CO2. In feite gaat de luchtkwaliteit er in de stad op vooruit dankzij de recessie, niet alleen omdat mensen minder auto rijden maar ook omdat het gras lang mag groeien.

Rijk is dus arm en arm weer rijk. Het is allemaal uiterst relatief. Als je dan wat verder door fietst, over het dommelbruggetje richting de waterzuivering, dan vallen ineens de vele veldbloemen op die het ongemaaide  gras, ook in de berm, sieren met een grote diversiteit. Al meerdere mensen hebben mij er spontaan op gewezen en hun vreugde getoond voor de pracht van de natuur die zo de vrije loop krijgt. Dat het gezond is merk je al door de vrolijke, optimistische kijk waarmee de kijker observeert en zelfbewust het beredeneert.