Vuurwerk is altijd al gevaarlijk gevonden, zeker in handen van jongeren die in een puberale avontuurlijke, onbesuisde levensfase zitten. Zij zien amper gevaar en gebruiken vuurwerk als speelgoed, gooien er mee naar dieren en mensen, vinden kattenkwaad prachtig, enz. Dat hoort bij de levensfase, maar vuurwerk niet. Brandwonden, verlies van een of meerdere ogen, gehoorbeschadigingen, vernielingen, moet allemaal kennelijk bij de lol horen. Sinds enige jaren zien we ook de enorme hoeveelheid luchtvervuiling die het veroorzaakt met bijbehorende problemen voor mensen die longaandoeningen hebben, en met deze hoeveelheden vervuiling het zelfs kunnen ontwikkelen. In 1955 deden de gezamenlijke gemeenten al een oproep om tot een landelijk verbond te komen, volgens een krantenknipsel dat op Facebook circuleerde. Verschillende steden hebben nu zo´n lokaal verbod maar de bevolking trekt zich er maar weinig van aan. Het is alsof veiligheid en gezondheid geen aandachtsgebieden zijn voor de meeste lieden. Toch zorgt dit gebrek aan interesse, dit niveau van onverantwoordelijkheid, voor de grote problemen lokaal en wereldwijd. Dan gaat het niet alleen om vuurwerk maar om alle vervuilende activiteiten die wij met ons gedrag toelaten en zelf veroorzaken. Het is gemakkelijk vingerwijzen naar vervuilende industrieën, vliegtuigen, scheepvaart of de auto´s van de buren. Maar als we niet eens zelf onze verantwoordelijkheid nemen door de kleine veranderingen toe te passen en gezellig anders met bijvoorbeeld nieuwjaar om te gaan, hoe komen dan ooit van die grote catastrofale ellende af? De tijd zal het leren…