AiREAS is geboren uit de ontwikkelingen die in de Stichting STIR (Stad van Morgen) hebben plaatsgevonden sinds de oprichting in 2009 en het hele bewustwordingtraject van de oprichter Jean-Paul Close sinds zijn geboorte in 1958 maar met duidelijke persoonlijke doorbraken in 1996 en 2003.

Stad van Morgen

Deze stichting werd opgericht om vanuit samenwerkend ondernemerschap de Nederlandse maatschappij opnieuw in te richten. Tot dit moment was Close vooral actief geweest als auteur van boeken over het nieuwe ondernemerschap van de 21ste eeuw en vervulde de bijbehorende consultancy en coaching functies. Deze adviseursrol werd echter zo kritisch dat het verkopen ervan natuurlijk een confrontatie werd met het ondernemerschap van zijn klanten. Door een stichting op te zetten kon hij elf verantwoordelijkheid gaan nemen door ondernemers uit te nodigen naar zijn eigen nieuwe werkelijkheid van gemeenschappelijke waardecreatie.

In de stichting ontstonden allerlei werkgroepen die probeerden deze ondernemende werkelijkheid vorm te geven op de gebieden die zij zelf wisten te definieren. Zo waren er groepen rond co-creatie van energie cooperaties, nieuwe vormen van huisvesting, zorginnovatie, onderwijsvernieuwing, leiderschap, voedselinnovatie, enz. ook herorganisatie van de maatschapij kwam aan de orde door bijvoorbeeld “het nieuwe werken”, andere vormen van mobiliteit en de transformatie van wijken naar meer zelfvoorziening. Al deze initiatieven bleken een enorm leerproces voor alle partijen maar brachten geen concrete resultaten. Co-creatie met alleen de belangen van samenwerkende geldafhankelijke ondernemers beracht telkens weer het geldbelang als storende factor. Hierdoor werden de kansrijkste coalities kansloos door de komst van eigenbelang.

Begin 2010 besloot Close hier een punt achter te zetten en wederom zelf volledig verantwoordelijkheid te nemen voor zijn eigen beeld van een vernieuwende cooperatie structuur. Deze diende niet eenzijdig ondernemend te zijn maar multidisciplinair met alle belangenpartijen erin vertegenwoordigt. Zijn eerste focus was op een energie cooperatie omdat dit enorm leefde in de bevolking en zijn omgeving. Dit was ook in realtie gebracht tot mobiliteit vernieuwing. Ook de wijkvernieuwingsvisie kwam daarin tot zijn recht. Maar er waren veel beren op de weg om tot een gemeenschappelijk (overheid en ondernemers samen) avontuur te komen. De nationale overheid was al meerdere keren gevallen en in begin 2010 waren er raadverkiezingen waardoor ook de contacten met wethouders in Eindhoven op losse schroeven was komen te staan. De democratie leverde zo zijn eigen haperingen op in continuiteit van veranderingen. Intensief netwerken werd op deze manier opgebroken en kwam in een soort luchtledige totdat de machtwisseling rond was en er nieuwe gesprekspartner waren aangesteld op gemeentelijk bestuurlijk niveau.

Amsterdam

In februari 2010 werd Close uitgenodigd om in Amsterdam (de Balie) als spreker mee te doen aan een wereldwijd online proefdebat via internet over luchtkwaliteit. Aanwezig was Cisco met een presentatie over een proef 5 jaar rond het nieuwe werken en de effecten ervan op de uitstoot van gassen in de stad. Ook de Universiteit van Madrid kwam online met een verhaal over metingen van luchtkwaliteit en de presentatie van real time gegevens op gebouwen in kleurcodes. Zelf sprak Close over de moeilijkheid om overheid en ondernemers samen te laten werken door de onstabiliteit van beide kanten in de keten van belangen en verantwoordelijkheden.

Al deze punten werden ook door de gesprekspartners herkend. Mdarid kon de subsidie niet rond krijgen om door te pakken met het boeiende project en Cisco ronde de proef af om er daarna stragisch wat mee te doen vanuit haar eigen ICT belangen.

Teruggekeerd in Eindhoven telde Close 1 + 1 bij elkaar op en besloot het thema luchtkwaliteit in relatie tot volksgezondheid, mobiliteit en gebiedsontwikkeling tot multidisciplinaire status aan elkaar te verbinden. De basis voor AiREAS was geboren maar nu moest er nog support voor komen. Een gesprek met oud wethouder Erik van Merrienboer, die de a.i. positie van gemeentesecretaris had aangenomen, bracht ook verschillende inititieven in de regio aan het licht waar o.a. Tom Tom aan was verbonden, het high tech automotive campus en de TU/e. Het werd belangrijk om de bestuurlijke contacten aan te boren in het high tech wereldje van mobiliteit. Die contacten had Close niet maar iemand anders in de stichting wel, Marco van Lochem. Hij werd benaderd om mee te helpen en contacten werden gelegd met het metwerk van Marco. AiREAS was geboren in idealistische zin en de praktische weg was in ontwikkeling met groeiende betrokkenheid en belangstelling van iedereen die geraadpleegd werd.

Van Merrienboer nam tot verrassing van een ieder afscheid als gemeente secretaris van Eindhoven om een positie in te nemen in de directie van de provincie Noord Brabant op de stoel van Economie en Mobiliteit. Hij had al aangegeven betrokken te willen blijven bij de ontwikkelingen. Net na zijn installatie werd de reeks ontmoetingen voortgezet met Marco van Lochem erbij. Een strategisch visie document werd opgesteld en in de provincie rondgestuurd door de directie E&M. Edwin Weijtmans pikte het op en belde met Close. Het kernteam ontstond zo omdat Weijtmans net zo ondernemend bleek als de andere twee leden van de coalitie.

Er werd een klein bedrag toegekend aan de Stichting STIR om de coalitie te smeden zoals voorzien en een proef of concept te maken. Dat was Januari 2011. In Febrauri 2011 werd de cooperatie AiREAS geformaliseerd bij de notaris in Eindhoven met Jean-Paul Close en Marco van Lochem als bestuursleden. De naam AiREAS, een samenvoegsel tussen AiR en AREAS, was door Marco bedacht en hij ontwikkelde ook het logo met een technologisch tintje.