Het is verkiezingstijd en dan wordt te pas en te onpas gebruikt gemaakt van de media om allerlei politieke uitspraken te doen of programma’s aan te kondigen die door een nieuwe coalitie nog moeten worden gedragen. Ook het thema luchtkwaliteit is populair en iedereen doet er wel een uitspraak over. In korte tijd werd AiREAS meerdere keren genoemd.
4 miljoen nodig
Graag. Maar voor wie of wat? Dit bericht in het Eindhovens Dagblad is het resultaat van een presentatie van het RIVM (instituut voor gezondheid en milieu) aan Provinciale Staten. AiREAS is betrokken bij de discussie maar de details die genoemd worden zijn wat ons betreft nog in ontwerp fase.
Sinds 2016 wordt er gesproken over de uitbreiding van het Eindhovense meetnetwerk van AiREAS. AiREAS is een burger innovatie initiatief voor gezondheid gedreven gebiedsontwikkeling, met overheid participatie. “RIVM, dat de metingen moet gaan verrichten” strookt dus niet met de basis van AiREAS waarin alle partijen hun democratische zeggenschap hebben in de prioriteiten en keuzes, niet alleen het RIVM, en waarin gezondheid gedreven gebiedsontwikkeling en innovatie voorop staat. Metingen zijn slechts een middel, voor AiREAS een middel gericht op cocreatie van een gezonde mens en leefomgeving. RIVM is een overheid orgaan dat onderdeel is van een landelijk politiek economische beleid dat niet gericht op gezondheid maar economische groei. Daarom zetten wij druk op de coalitie om vanuit AiREAS te redeneren, niet vanuit het RIVM of de overheid, maar als participatiemaatschappij waarin we allemaal samen verantwoordelijkheid nemen, zowel voor de meetkeuzes als de maatregelen op weg naar een gezondheid die we nu moeten missen.
Ook het gezondheidsonderzoek van anderhalf jaar dat aangekondigd wordt is een vervolg van dat wat in AiREAS de POP werd genoemd. De medisch deskundige, onafhankelijke partners in AiREAS hebben echter niet mee mogen doen in de discussie toen deze door de Omgevingsdienst Zuid Oost Brabant en RIVM werd opgezet. In plaats daarvan werd de eveneens politiek aangestuurde GGD aan tafel gevraagd. GGD heeft altijd met AiREAS meegekeken maar nooit mede verantwoordelijkheid genomen voor gezondheid. Anderen hebben dat wel gedaan, velen met wereldwijde erkenning voor hun expertise.
De uitbreiding, de investering van 4 miljoen, het onderzoek en de participatieve regie of niet van AiREAS, zit dus nog vol vraagtekens.
Er wordt erg gemakkelijk gebruik gemaakt van de naam AiREAS maar de genoemde context en werkwijze is verre van Sustainocratisch, kernwaarden gedreven.
We nemen het RIVM niet kwalijk. Het is al moeilijk genoeg om alle neuzen in de maatschappelijke hiërarchie op een lijn te krijgen. Maar voordat iets AiREAS genoemd kan worden moet er echt nog wat gebeuren.
De Vestdijk
De titel komt overeen met de opmerkingen van AiREAS over de keuzes die tot de huidige Vestdijk chaos hebben geleid. Ook in het artikel van de VVD-ers Monique List en Tom Meyling staan opmerkingen die van AiREAS afkomstig zijn. Ze zijn echter ingepakt in een eigen politiek verhaal en interpretatie.
AiREAS redeneert volgens de 5 Sustainocratische kernwaarden. Zijn de maatregelen aan de Vestdijk gezond? Nee! Veilig? Nee! In samenspraak tot stand gekomen? Nee! Vanuit bewustwording gedaan? Volgens de wethouder wel, maar dan wordt er ons inziens uiterst onzorgvuldig mee omgegaan. “Het is een proef”, stelt de wethouder. Maar als het om een proef gaat, wat tracht het te bewijzen? Op dit moment alleen maar dat publieke ergernis leidt tot inspraak, maar vanuit een negatieve benadering. En dat men gaat twijfelen aan de bestuurlijke capaciteiten in de stad. Want wat er nu door automobilisten en fietser gedaan wordt om de hindernissen te omzeilen is moderne ruimtelijke planning en invulling onwaardig. Als Chinezen of Indiaase bestuurders op bezoek komen dan laten we vol trots onze Stad van Morgen en bijbehorende AiREAS samenwerking zien, maar ook vol ergernis de wanprestaties van de Vestdijk.
Dat de binnenstad minder vervuild zou zijn dan de wijken is iets dat voortkomt uit verschillende interpretaties en momentopnamen. De binnenstad van Eindhoven is niet zo dicht bewoond als bijvoorbeeld Breda. De bewoning vindt plaats in de wijken. Dat betekent dat veel vervuiling van verwarming, houtkachels en BBQs in de wijken gemeten wordt. Ook de vervuiling van verkeer op de rondweg en de verkeersaders tijdens spitsuren toont grote pieken die de vervuiling van de binnenstad ver overschreiden. Dat neemt niet weg dat de binnenstad gezond zou zijn of zou voldoen aan gezondheid criteria. Dat is een politieke belangen interpretatie waar AiREAS niet achter kan staan. Het gaat ons niet om de norm van individuele vervuiling maar het cumulatieve effect van alle blootstelling voor de mens. Dan geeft Eindhoven en heel noordwest Europa een gevaarlijk en verontrustend beeld. Maatregelen die door AiREAS worden onderbouwd en door Stad van Morgen initiatieven opgebouwd zijn:
- Autoloze stad: de auto heeft geen toegevoegde waarde in de stad. Andere, gezondere of niet vervuilende vormen van mobiliteit zijn veel effectiever gericht op de vele doelgroepen in de stad (ouderen, jongeren, gehandicapten, werkenden, toerisme, enz).
- Voedsel transitie: huidige vormen van landbouw en veehouderij zijn zwaar vervuilend. De transitie van monocultuur naar permacultuur en voedselbossen wordt gedaan door de FRE2SH samenwerking. Ook de stedelijke afhankelijkheid van voedsel van ver weg, met alle vervuilende logistieke processen, wordt aangepakt door als Stad veel meer zelfvoorziening na te streven.
- Sociale inclusie in de wijken in gezondheid gedreven activiteiten door en met bewoners wordt gedaan door COS3I.
Toegang tot onze gemeenschapsmiddelen via de overheid is nog ver te zoeken. Wie weet brengen de verkiezingen op 21 maart daar nog verandering in.
Geef een reactie