Eind 2013 werd het idee geopperd om verkeersmanagement te koppelen aan het innovatieve luchtmeetsysteem van AiREAS in Eindhoven. In principe werd dit project enthousiast ontvangen maar in eerste instantie niet als AiREAS project uitgewerkt. Men projecteerde het eerst op niveau van technologische test. Toen daar budget voor was vrijgemaakt door de gemeente en betrokken partners werd AiREAS toch gevraagd om het project te leiden. Dat gaat echter zomaar niet. AiREAS is geen bedrijf maar een beweging op zoek naar gezondheid in de stad door het meten van luchtkwaliteit en het stimuleren en initiëren van maatregelen vanuit burgerparticipatie. Projectcoördinatie moet daarom in dat verband gebracht worden en op die manier gebudgetteerd.
Als technologische interface en integratie is zo’n proefproject geen hoogstandje. Maar als we daar de redenering aan toevoegen van het aansturen van stoplichten op basis van luchtkwaliteit metingen, het organiseren van verkeersstromen met het oog op vermindering van de uitstoot en milieubelasting door auto’s, dan wordt het project ineens uiterst complex. Welke criteria passen we toe? Hoe betrouwbaar moeten de meetgegevens zijn en hoe snel met het systeem reageren op luchtvervuilingspieken?
Nog moeilijker wordt het als we daar de emoties, planning en gedrag van de automobilist aan toevoegen. Hoe reageert deze op de veranderende verkeersstroom? Lossen we zo het probleem van vervuiling op of maken we het erger door de verwarring of verplaatsing ervan? Zou het hele programma niet in een totale mobiliteit context geplaatst kunnen waarin de personen in kwestie reeds ver voordat ze in de auto stappen kijken naar hun route en de hindernissen onderweg? Misschien kan men dan tijdig beslissen dat men de fiets pakt, het openbaar vervoer, een alternatieve route of iets anders.
Vanuit die groeiende opvattingen is besloten de proef af te lassen. Meettechnologie is nog niet goed genoeg voor het dynamisch aansturen van het verkeer, de te verwachten verbeteringen kunnen niet eenvoudig worden onderbouwd terwijl de kosten en de emotionele belasting voor de stadsmobiliteit onevenredig hoog zou zijn. AiREAS wil graag investeren in alternatieven waar tijdig de burger meegenomen wordt in de mobiliteit keuzes en deze afstemt op de eigen behoefte en de prikkels die we aan kunnen rijken voor een betere leefomgeving. Verder vermoedt AiREAS dat een geïntegreerde oplossing beter toereikend is voor grote steden als Parijs, London of Madrid dan kleinere steden als Eindhoven. Maar ook dit zou verder getest moeten worden.
Hier kunt u het verslag (in het Engels) downloaden: aireas-ilm-tms-1-1.
Geef een reactie