Als we naar dit plaatje kijken  dan zien we vier, redelijk op zichzelf staande werelden (grote cirkels) die door AiREAS uitgenodigd zijn om samen verantwoordelijkheid te nemen voor een gezonde, onvervuilde leefomgeving.  Door deze uitnodig, die we hier de AiREAS verbindende context noemen, ontstaat een overlap in het centrum van het diagram waar alle partijen elkaar ontmoeten. In dat centrum is het mogelijk om met elkaar afspraken te maken over `wie doet wat` en met welke impact? Dit onderling afstemmen van activiteiten is iets waar men enorm aan moet wennen.

Laten we uitgang van de wens om samen een gezonde stad te creëren op basis van luchtkwaliteit. Elk van de eilanden wordt dan geacht eerst naar zichzelf te kijken. Hoe draag ikzelf bij aan luchtvervuiling? Waar kan ik met redelijke eenvoudige maatregelen daar verbetering in aanbrengen? Dan kunnen we kijken wat we samen kunnen doen. Denk aan de relatie tussen burgers en het bedrijfsleven. Als we lokaal produceren en inkopen scheelt dat heel veel. Door als klant dit te doen dwingen we de bedrijven om hun organisatie aan te passen. De overheid kan kijken hoe burgers gemotiveerd kunnen raken via bewustwording om meer te gaan fietsen of het openbaar vervoer te gaan gebruiken, in plaats van de auto. Misschien zijn het de burgers zelf wel die graag meer veilige fietspaden willen of mooie routes,  of meer grasland of moestuinen.

Maar niet iedereen stapt in die ruimte. Hoe verder we van die centrale ruimte komen des te meer het eigenbelang, bewust of onbewust, regeert. Vaak volgens de regerende normen van een maatschappij die gebaseerd is op financiële afhankelijkheid en sturing in plaats van gezondheid en een gezonde omgeving. Naar mate het centrum van betrokkenheid groeit groeien ook de toegepaste innovaties, de gedragsverandering van lokale inwoners, nieuwe ontwikkeling van bedrijven op basis van het 4 x WIN principe en de afstemming van de overheid met haar investeringen. Steeds meer krijgt dit centrum de overhand en worden degenen die erbuiten actief zijn niet meer getolereerd. Want de vervuiling heeft effect op onze gezondheid, de zorgkosten, ons welzijn, onze kinderen, zelfs op onze ongeboren babies, onze toekomst, onze planeet, enz.

Het is daarom echt een verantwoordelijkheid om er aandacht aan te besteden. Het is onverantwoord in onze huidige tijd als we dat niet doen.