Blog contributie door Rino Groenenberg

Introductie

Mijn naam is Rino Groenenberg en ik ben betrokken geraakt bij Aireas bij een bijeenkomst van Duurzaam Meerhoven, i.v.m. de problematiek die (sommige) bewoners ondervinden van het nabijgelegen vliegveld. Ik ben bij deze bijeenkomst verzeild geraakt via contacten die ik ken van de Tegenlicht Meetup(s) die hier zo’n 1x per maand in Eindhoven georganiseerd worden. Verder is mijn achtergrond dat ik een HBO diploma bouwtechnische bedrijfskunde heb, zelfstandig ondernemer ben geworden en momenteel bezig ben met de Masteropleiding Building Physics and Services op de TU/e (in de volksmond wordt deze opleiding ook bouwfysica of installatietechniek genoemd). Ik ben met deze opleiding begonnen in september 2015.

Ervaringen

Als bedrijfskundige ben ik altijd geïnteresseerd geweest in de economische aspecten van de gebouwde omgeving, hoewel ik daar vanwege persoonlijke redenen ook altijd naar heb gekeken vanuit de ecologische hoek. Idealiter streef ik altijd naar situaties waarin een evenwichtige balans is tussen “People, Planet and Profit” (PPP). Wat mij opvalt is dat, sinds ik naar Eindhoven ben verhuisd i.v.m. mijn studie, de balans in Eindhoven is verstoord en dat er meer aandacht is voor profit en minder voor people en de planet. Dit is echter niet uniek aan Eindhoven en is problematiek die in veel grote steden heerst, maar wat me wel opvalt is de focus hier in Eindhoven heel erg ligt op Tech en dat veel andere elementen hieraan ondergeschikt zijn.

Zo mag Eindhoven en de Brainport dan wel bekend staan als een van de slimste regio’s van  Nederland (of zelfs Europa of Wereldwijd), maar ik vind er niks slims aan dat we hier met alle slimme mensen ons bevinden in een gebied met tevens de slechtste luchtkwaliteit van Europa (of in elk geval een van de slechtste) en dan vervolgens ook nog eens hard met zijn allen autorijden en vliegen om fijn te kunnen wonen en werken.

Visie

Waar ik dan ook voor pleit is om dingen eens om te draaien. Laten we beginnen met meer in contact te komen met onszelf en de natuur (waar we ook onderdeel van zijn) en minder autorijden en vliegen. Laten we, waar dat mogelijk is, zoveel mogelijk de fiets pakken, carpoolen en op reis gaan op een alternatieve manier en van daaruit streven naar technologische innovatie. Want al die slimme technologie, is nergens goed voor als we ons contact met onszelf en de natuur verliezen. Graag zou ik de beleidsmakers hier in de regio (en eigenlijk in heel Nederland) dan ook willen uitnodigen voor een discussie over dit onderwerp en de regelgeving hieromheen. Want waar ik achter kom, na stapsgewijze verbeteringen aangebracht te hebben in mijn eigen (huur)woning, is dat onze regels soms totaal niet op een lijn zitten. En dat het ene vaak ten koste gaat van het andere. Dit is zo in de PPP filosofie, maar ook als je kijkt naar de elementen van de bouwfysica.

(Conflicterende) Elementen Bouwfysica

De elementen van de bouwfysica zijn water (koude), vuur (warmte), lucht, licht en geluid (en wellicht nog meer, afhankelijk van wie je het vraagt). En wat mij enorm opvalt is dat veel van deze elementen vaak met elkaar conflicteren, en dat het een flinke uitdaging is om de juiste balans te vinden hierin.

Neem de elementen warmte, lucht en geluid. In mijn woning zit ik daarbij in de volgende situatie. Wil ik het ’s winters warm hebben, dan is het beste om al mijn ramen dicht te doen. Hiermee creëer ik echter een ongezonde situatie, namelijk er is onvoldoende ventilatie (zuurstof) in mijn woning en hierdoor wordt ik bijvoorbeeld eerder verkouden. De elementen warmte en lucht conflicteren hier dus met elkaar.

Persoonlijk geef ik echter de prioriteit aan lucht, aangezien zuurstof onze meest primaire levensbehoefte is. We kunnen een paar dagen zonder eten, een dag zonder water en nog geen minuut zonder lucht. Vandaar deze keuze. Dit is dan ook de reden dat ik mijn raam eigenlijk 24/7 op een kier laat staan. Hiermee kom ik echter wel in de knel op een ander vlak. Namelijk geluidstechnisch. Ik woon vlak bij een grote weg en zodra ik mijn raam open laat staan (om te voldoen aan de minimale ventilatie eisen volgens bouwbesluit), worden de maximale geluidsnormen (die ik vanuit mijn woning vanaf de weg mag horen) overschreden. Echter, zou ik mijn raam dichtdoen, dan voldoet mijn woning geluidstechnisch (althans, dit is een voorlopige waarneming, ik dien dit verder te onderzoeken), maar voldoet mijn woning ventilatietechnisch niet meer.

Aanbeveling

Zoals u kunt lezen, is deze situatie erg complex. We willen allemaal z.s.m. van A naar B, en daar heb ik begrip voor. Echter, als samenleving gaat dit ook ten koste van ons woongenot, waarbij er een situatie optreedt waarbij het een keuze is tussen 2 kwaden (of, onvoldoende ventilatie, of geluidsoverlast). Want ik ben van mening dat ik vast niet de enige ben in deze situatie. Persoonlijk ben ik van mening dat in deze situatie de behoefte aan zuurstof altijd de overhand moet hebben, en dat de andere elementen (in dit geval mobiliteit) hieraan ondergeschikt dienen te zijn. Dit zou in mijn specifieke situatie bijvoorbeeld kunnen betekenen dat de nabijgelegen weg de maximum snelheid verlaagd van 50 naar 30 km/u. Echter, er zijn ook minder drastische oplossingen mogelijk.

Bijvoorbeeld het aanbrengen van een geluidswerende muur, of begroeiing (bijvoorbeeld bomen of een hoge heg) aan deze weg. Of dat de gemeente mechanische toevoer van lucht in mijn woning bekostigd, hoewel de vraag is hoeveel geluid hier vanaf gaat komen en of dit wel een echte oplossing is.

Probleem aanpakken in de kern

Wat ik persoonlijk een betere oplossing vind, is dat we met zijn allen ons gedrag gaan aanpassen. Dat we zorgen dat we niet meer met zijn allen om 09.00 uur op het werk willen zijn, maar dat we gaan werken in flexibele shiften en dat er meer mogelijkheid komt tot thuiswerken en dat het sociaal meer geaccepteerd wordt. Verder pleit ik sowieso voor een gezondere werkomgeving, waarbij ik vind dat lichaamsbeweging (fietsen) ook onderdeel zou moeten zijn van de dagelijkse routine op het werk. Want naast problemen als slechte luchtkwaliteit, zouden we hiermee ook problemen als overgewicht en tekort aan lichaamsbeweging mee op kunnen lossen. Laten we dus niet alleen focussen op technologische oplossingen, maar ook op gedragsmatige.

Tot slot

Verder zou ik de lezers nog de volgende anekdote willen meegeven. Namelijk het verhaal van de schildpad en de haas. Die houden een race tegen elkaar. De haas heeft zijn hele leven hard gewerkt en als resultaat daarvan een Ferrari, SUV of andere mooie auto en rijdt altijd in maximum snelheid naar het werk (met alle frustraties van dien, zoals: files, stoplichten en flitspalen). De schildpad heeft geen auto, maar heeft wel een glasvezel connectie en skypet met zijn klanten. Wie zou jij willen zijn?

Discussie

Ik zou het fijn vinden als jij jou mening (vanuit welke hoek dan ook, bijv. bewoner, professional of gewoon geïnteresseerde) zou willen achterlaten in het commentaar vlak hieronder. Hiermee kunnen we de discussie op gang brengen en een aantal argumenten en invalshoeken tegen elkaar afwegen.

Op naar een betere stad!

Rino Groenenberg – Eindhoven