Zie hier het artikel van Dhr. Henk Daalder uit Gerwen dat op 4 januari 2014 verscheen in het Eindhovens Dagblad, tegelijkertijd met onze AiREAS metingen over fijnstof. Wij hebben het ook toegestuurd gekregen. Op de problematiek gaan we als AiREAS in via een speciale blog. Omdat de toonzetting van een bepaalde aard is gaan we aan het einde in op de verschillen van burger ondernemerschap rond duurzame vooruitgang. Zo legitimeren we de aanpak van Dhr. Daalder maar laten ook zien dat AiREAS het anders doet, hoe en waarom.

******artikel*******

Stop ‘moorden’ met houtkachels

Politie en gemeente waren weer druk met vuurwerk. Dat bleek soms illegaal te zijn, ze arresteerden zelfs mensen. Er waren de onvermijdelijke ongelukken. Toch hebben politie en gemeente de verkeerde prioriteiten. Er stierven gisteren – en vandaag en morgen weer – circa 400 mensen aan fijnstof van verkeer en houtkachels en ook een beetje van Eindhoven Airport. Elke dag 400 mensen in het hele land, 1 per 1.000 buurtgenoten in elke wijk en dorp. Vooral houtkachels zorgen lokaal – bij de buren – voor een grote overschrijding van de fijnstofnormen. De kachel haalt de warmte uit de rook, en die zakt buiten de straat in en omgeeft de huizen van de buren helemaal. Ik woon in de gemeente Nuenen. Bij een simpele meting bleek de lucht 90 microgram fijnstof te bevatten. Bij de buren van een houtkachelstoker is elke stookdag een overschrijdingsdag. Het stookseizoen is 150 dagen lang. De politie zou druk moeten zijn met illegale houtkachelstokers. Er is geen gezonde ondergrens voor fijnstof. Het is schadelijk bij elke concentratie, net als asbest. Houtkachelstokers stelen gezonde levensjaren van hun buren en hun eigen gezin. Als je stank ruikt, adem je schadelijk fijnstof. Dat kost circa tien jaar van je leven. Iemand die dat zichzelf aan doet, mag dat van mij. Maar iemand die anderen tien jaar van hun leven berooft is een moordenaar. Daarom hebben politie en gemeente verkeerde prioriteiten. Houtkachelstokers moeten gearresteerd worden en hun kachel moet verplicht worden omgebouwd naar gas. Eventueel met afstandsbediening en nep-houtblokken, dat is weer een persoonlijke vrijheid. Anderen het leven benemen niet, gemeenten moeten de luchtkwaliteit veel beter handhaven en deze houtkachelmoordpartij stoppen. De normen voor fijnstof werken in twee lagen. Er is een jaargemiddelde: gemiddeld over een heel jaar mag maximaal 40 microgram fijnstof in de lucht zitten. Dat geeft circa 1 dode per 1.000 inwoners. Daarnaast mogen er maximaal 35 dagen zijn waarop meer dan 50 microgram in de lucht zit. Dit zijn de normen voor fijnstof met een deeltjesgrootte van 10 micrometer en kleiner. Dat is ook de maat van het poeder van laserprinters en pollen van de meeste planten. Nederland moet al sinds 2001 aan deze norm voldoen, maar doet dat nog steeds niet. Er komt ook een norm voor fijnstofdeeltjes kleiner dan 2,5 micrometer, die natuurlijk ook al in het huidige fijnstof zitten. Deze deeltjes zijn nog schadelijker omdat ze via de longen in het bloed terecht komen en in de wand van de aders allerlei ontstekingen veroorzaken. Dat geeft ziektes van hart en vaten, zoals aderverkalking. Dankzij de houtkachel stokende buurman.

Henk Daalder – Gerwen

***********einde artikel****************

AiREAS krijgt constant de vraag gesteld uit het hele land van een aantal “houtkachel activisten” met de vraag “wat gaan jullie hieraan doen?”. Het antwoord hierop geven we in een specifieke blog.

Over de toonzetting van het bovenstaand artikel, en de manier van communiceren via social media van de “strijders” rond dit thema, kan men natuurlijk van mening verschillen. De vraag is wat men wenst te bereiken met het verwijt van “moordenaar”?

De aanpak die hier wordt gebezigd noemt de Stad van Morgen (oorsprong van o.a. AiREAS, maar ook van de burgerschap opleider STIR) in educatieve zin (ondernemend burgerschap)  “een bepaalde vorm van beleid-beïnvloeding”. Het is een lobby om van bestuurders een beleid af te dwingen waar men zelf als burger maar moeilijk uitkomt. Als men zich niet serieus genomen voelt dan wil de toon, en soms ook bijbehorend barricade werk, wel eens hoog oplopen.

In  het geval van de houtkachel problematiek ziet de Stad van Morgen eenzelfde soort situatie ontstaan als destijds die van rokers, ex-rokers en niet rokers. Rokers verwijzen naar hun recht om zelf te bepalen wat ze doen, ex-rokers zijn meestal de grootste anti-rook activisten en de niet rokers proberen rokers te vermijden. Pas toen roken nadrukkelijk erkend werd als schadelijk (en zelfs dodelijk) voor de gezondheid werden de standpunten aangescherpt met ondersteuning en uiteindelijk beleid van de bestuurders. Die fase hebben we nu ook bereikt in de houtkachel affaire. Het grote verschil tussen roken en houtkachels is dat de laatste een “nut” heeft in de wereld van verwarming, energieproblematiek en zelfvoorziening in tijden van crisis en gebrek aan gratis energie alternatieven. Er zijn dus gevallen dat de buren niet anders kunnen.

Het probleem verlangt dus een bredere aanpak dan alleen kritiek en verwijt. Hoe we hier in de korte en lange termijn mee omgaan is een boeiende vraag. De druk van deze maatschappelijke ondernemers is dan van belang om ook de AiREAS aanpak te helpen.