Omgaan met de verantwoordelijkheid van luchtkwaliteit en volksgezondheid wordt steeds belangrijker geacht nu de klimaattop in Parijs ook eindelijk haar standpunten op een gepast urgentieniveau plaatst. Maar praten is één en echte maatregelen nemen is iets heel anders. Londen geeft weer dat 25% van haar schoolgaande kinderen structureel blootgesteld wordt aan luchtvervuiling. Volgens AiREAS is dat veel meer, het is maar vanuit welk perspectief je kijkt. Londen werkt dus aan een zieke generatie.
Ik pak even wat recent nieuws uit 4 andere steden: Utrecht, Madrid, Peking en Eindhoven.
Utrecht: Recent is Utrecht door het Ministerie van I&M aangewezen als proeftuin ala AiREAS voor luchtkwaliteit. Uit de regio kwamen verbaasde geluiden dat men het sustainocratische samenwerkingsconcept zich eigen trachtte te maken door het toch weer vanuit de hiërarchie aan te sturen in plaats van multidisciplinair co-creatief gelijkwaardig. Zo zit politiek nu eenmaal in elkaar schijnbaar.
AiREAS is geen bedrijf maar een structurele samenwerking op gebied niveau met een gemeenschappelijk hoger doel: samen werken aan een gezonde stad. En dan komt er ineens zo’n bericht voorbij waarin gesuggereerd wordt dat met meten gemanipuleerd wordt en er hiervoor kostbare consultants zijn ingehuurd met een waarde die de hele investering van AiREAS in Eindhoven overtreft. Zo schiet de stad natuurlijk niets op met het weggegooid geld, de ergernissen en de politieke consequenties.
Madrid. Die case uit Utrecht doet mij denken aan mijn bezoek aan Madrid in 2012. Ik was uitgenodigd om kennis te maken met de directie Milieu. Nadat ik in de mij bekende dikke smog (ik heb 10 jaar in Madrid gewoond) was geland kreeg ik van het afdelingshoofd te horen dat Madrid helemaal geen probleem had met luchtvervuiling! De stad was zelfs met Brussel aan het lobbiën voor uitstel van normen.
AiREAS was in 2010 ideologisch ontstaan mede dankzij een 3D visualisatie initiatief van de Universiteit van Madrid waarmee men luchtvervuiling in 3D over de stad projecteerde. Het lokale project ondervond moeilijkheden omdat het geen continuïteit kreeg maar ook omdat Madrid haar metingen uitsluitend leek te doen op plekken in de stad waar de minste vervuiling te verwachten was. Zo probeerde men aan de norm te voldoen door metingen te manipuleren. Op de vraag wat men vond van de groeiende ziektegevallen door luchtvervuiling haalde de directie lachend de schouders op. Toen ik zei dat iemand verantwoordelijkheid diende te nemen werd smadend gezegd “dan raak ik mijn baan kwijt.”
Helaas is dit een realiteit die we nog overal in de wereld tegenkomen.
Sinds 2012 is er een burgeropstand geweest in het centrum van de stad waardoor er wel aandacht is voor autoloze ontwikkelingen die in 2012 nog onbespreekbaar waren en zelfs volledig werden ontkend. Zo blijkt de kracht van burgerschap maar weer eens en het gebrek aan morele verantwoording van een bureaucratisch stadsbestuur dat alleen zich laat aansturen door geld, macht en eigenbelangen.
Peking: Gisteren, op 30 november, was de hoofdstad van China weer in het nieuws door de enorm zware luchtvervuiling in de stad.
http://www.metronieuws.nl/buitenland/2015/11/peking-en-new-delhi-nog-steeds-gehuld-in-zware-smog
Dit komt tegelijkertijd met de boodschap van de Chinese president dat we begrip moeten tonen voor de armere landen die eerst hun welvaart omhoog willen halen voordat ze aandacht kunnen besteden aan klimaatissues. China heeft nog tot 2030 nodig om te pieken in emissies voordat het structureel omlaag gaat. Ondertussen verwacht men in China nog een bevolkingsgroei van ruim 300 miljoen!
Het blijft boeiend te zien dat economische speculatie nog steeds de prioriteiten beheerst van de politieke belangen. En dat terwijl er 70 Triljard geld in de wereld aanwezig is dat, met een gelijke verdeling, iedereen op Aarde multimiljonair zou maken. Waar hebben we het dan over?
Eindhoven is in 2011 ingegaan op de uitnodiging om samen een gezonde stad te gaan creëren door luchtkwaliteit als ijkpunt te nemen. AiREAS ontstond als initiatief met een wereldwijde doelstelling. In oktober 2015 werd deze vorm van samen verantwoordelijkheid nemen door het onafhankelijke onderzoekbureau Venturesprings (Spotlight on Smart City Eindhoven FINAL) benoemd tot “pier 4 verstedelijking” ofwel het hoogste niveau van gebiedsontwikkeling, 1 tree hoger dan Smart City.
Eindhoven had de moed om een probleem onder ogen te komen en er samen innovatief mee omspringen. In plaats van de norm te omzeilen door manipulatie en ontkenning van metingen gingen we juist op zoek naar de concrete blootstelling, bijvoorbeeld bejaarden, schoolkinderen en de werkende medemens. We gingen op zoek naar eigen verantwoordelijkheid en dat van omgevingsfactoren die we via politiek en economie maar ook bewustzijn beïnvloeden.
En wat is het resultaat? Eindhoven ontwikkelt een enorme innerlijke innovatie impuls. De algehele context is aangepast aan “de gezonde stad”. Er ontstaan nieuwe initiatieven, producten en diensten. AiREAS kreeg zelfs de 1e prijs in de VINCI Innovation Awards en bereikt daarmee de wereldpers. Door verantwoordelijkheid te nemen sterkt de stad haar positie, haar leiderschap en haar innovatiekracht wereldwijd. Bij elke stap die we nemen ontstaat een gezondere leefomgeving én een economische groeifactor.
Wie van de steden is het slimste bezig? Dat mag u voor uzelf uitmaken maar mijn voorkeur gaat uit naar Eindhoven, en nu ook de andere gebieden die de aanpak overnemen.
Geef een reactie