Overal in de het land gaan de alarmsignalen af door de toenemende houtstook bij gezinnen. Het zou goedkoper zijn dan andere manieren van warmtevoorziening. Door de toename van thuiswerken en andere lockdown effecten is de houtstook toegenomen. Het begint al in de ochtend en gaat nagenoeg de hele dag door. Het draagt gaandeweg bij aan een groot deel van de luchtvervuiling in Nederland. Maar erger nog, het is een van grootste bronnen van individuele blootstelling aan schadelijke stoffen. Dit omdat buurtbewoner vaak de hele dag in de pieken van elkaars luchtvervuiling zitten.
Basisrecht. Dankzij het stoken van hout is de mens geworden wat het is, een dominante soort op aarde. Via het vuur hebben we allerlei gereedschappen weten te vervaardigen voor ons welzijn maar ook oorlogsvoering. We hebben woonomgevingen kunnen creëren in de meest onherbergzame gebieden dankzij stookwarmte. Dankzij vuur hebben we ons voedsel leren bereiden zodat het meer verteerbaar werd en daardoor onze gezondheid verbeterde.
Kortom, zonder de beheersing van vuur zou de mens de mens niet zijn. Het stoken van vuur zit daarom diepgeworteld in ons DNA en wordt ervaren als basisrecht.
Verantwoordelijkheid. We leven echter niet meer in de prehistorie met minder dan een miljoen mensen op de grote Aarde. We leven in een moderne tijd met veel energiebronnen als alternatief, op een “kleine” Aarde met nagenoeg 8 miljard medemensen. In ons land zijn we dichtbevolkt met ruim 17 miljoen mensen. Nu weten we dat de rook van houtverbranding enorm schadelijk is voor onze gezondheid en dat van onze omgeving. Onze algehele ongezonde levensstijl heeft ons al kwetsbaarder gemaakt door gebrek aan lichaamsbeweging, overconsumptie, gemanipuleerde voeding, enz. Door de vergrijzing verblijven veel mensen in hun thuisomgeving.
Dat we ons eigen lichaam belasten door onze levensstijl is iets wat we zelf in de hand hebben. Maar naar anderen in onze omgeving hebben we een verantwoordelijkheid die verder gaat dan naar onszelf. Inbreuk op de privacy van buren via geluidsoverlast is al een thema van aandacht. Maar als we de gezonde lucht van anderen vervuilen dan is dat ethisch onaanvaardbaar geworden in deze moderne tijd. Als ruim 50 jaar wordt er gewerkt aan een schonere leefomgeving door industrieën te verplichten hun uitstoot te minderen. Nu ligt ook intensieve veehouderij onder vuur en vele agrarische processen die vervuilend blijken te zijn. Waarom zouden wij, als individu en de som der vuurtje stokende eenlingen dan achter moeten blijven?
Uiteindelijk gaat het om onze gezondheid en bijbehorende weerbaarheid in zijn algemeenheid, ons sociale karakter via zorg met en voor elkaar, onze leefomgeving en het klimaat. We maken ons druk om het verkeer, de luchtvaart…. en nu ook nog eens schadelijke virussen. Maar ons eigen gedrag stellen we met moeite ter discussie. In toenemende mate wordt ethiek (ook wetenschappelijk) op een lijn gezet met verantwoordelijkheid voor mens en natuur. Dat geldt voor de instellingen maar ook voor onszelf. In allerlei landen en dichtbevolkte gebieden is houtstook reeds verboden.
In een modern land als Nederland zouden we niet eens op een verbod moeten wachten maar solidair zijn naar elkaar vanuit gezondheid, empathie en compassie.
Geef een reactie